ζιγανάρης

-α, -ικο

αυτός που εξαπατά με δόλους, ο δόλιος, ο απατεώνας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ζιγανεύ(γ)ω + παραγ. κατάλ. -αρης, (πρβλ. κατεργ-άρης, νοικ-άρης)].